Brat Albert - Adam Chmielowski, nasz Założyciel, urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomi pod Krakowem. Jako osiemnastoletni student Szkoły Rolniczo-Leśnej w Puławach brał udział w powstaniu styczniowym. W przegranej bitwie pod Mełchowem został ranny, w wyniku czego amputowano mu nogę. Wydostawszy się z niewoli, udał się do Paryża. W 1865 roku przyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął studia malarskie, które kontynuował w Monachium. Wróciwszy do kraju tworzył dzieła, w których coraz częściej pojawiała się tematyka religijna. Postanowił oddać swoje życie na wyłączną służbę Bogu. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, ale po pół roku opuścił nowicjat i wyjechał na Podole, gdzie związał się z tercjarstwem św. Franciszka z Asyżu i prowadził pracę apostolską wśród ludności wiejskiej. W 1884 r. wrócił do Krakowa. Powodowany miłością Boga i bliźniego poświęcił swe życie służbie ludziom opuszczonym i nieszczęśliwym.

Założone przez siebie Zgromadzenia Braci i Sióstr Posługujących Ubogim oparł na Regule św. Franciszka z Asyżu. Centrum jego działalności stanowiły ogrzewalnie miejskie dla bezdomnych, które pracą apostolską przemieniał w przytuliska. Służbę na rzecz bezdomnych i nędzarzy uważał za formę kultu Męki Pańskiej. Czytaj całość »  Litania do św. Brata Alberta »

Jako początek posługi świętego Brata Alberta przyjmuje się dzień 25 sierpnia 1887 r., bowiem w tym dniu Adam Chmielowski, powstaniec z 1863 r., artysta malarz i działacz społeczny, przywdział habit trzeciego zakonu św. Franciszka z Asyżu i zamieszkał w tzw. "ogrzewalni", tj. w miejscu schronienia "materialnej i moralnej nędzy bezdomnych Krakowa, aby poprzez bezpośrednią styczność z nimi poznać ich potrzeby i wpłynąć dodatnio przykładem uczciwego życia i pracowitości".
Czytaj o historii Zgromadzenia »

Posługa braci ma na celu "ratunek natychmiastowy" każdego ubogiego w jego podstawowych potrzebach, a w dalszym celu poprawę stanu materialnego i moralnego najniższego proletariatu. Przytuliska mają być domami miłosierdzia: "chwilowego schronienia, stałego przytułku i pracy dla włóczęgów, próżniaków żebrających i wyrobników bez zajęcia w stałym dążeniu do ich uspołecznienia i umoralnienia".
Więcej o charyzmacie »

Powołanie do życia albertyńskiego jest wezwaniem Jezusa do kroczenia za Nim drogą Ewangelii, poprzez naśladowanie św. Franciszka i św. Brata Alberta we wspólnocie braterskiej oddanej służbie najbiedniejszym.

Formacja do życia albertyńskiego obejmuje kolejne etapy: postulat, nowicjat i juniorat, po którym składane są śluby wieczyste. Więcej o powołaniu i formacji »

"...człowiek jeżeli jest już poratowany, trzeba mu bezpośrednio otworzyć niejaką furtkę do wyjścia z nędzy, inaczej bowiem prawie i nie warto go było ratować, stać się zaś to może tylko przez pracę, którą wtedy podsunąć i ułatwić mu trzeba " w myśl tych słów Brata Alberta powstała Fundacja Zgromadzenia Braci Albertynów, która zatrudnia mieszkańców Przytulisk prowadzonych przez Zgromadzenie.

Fundacja wspiera finansowo wszystkie domy prowadzone przez Zgromadzenie.

Na rzecz Fundacji można przekazać 1% podatku.

10 września 2005 roku zakończył się etap diecezjalny procesu beatyfikacyjnego dwóch Braci Albertynów: Brata Wincentego Wolniarskiego i Brata Serafina Zwolińskiego, którzy ponieśli śmierć męczeńską w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Publikujemy ich sylwetki, prosząc o modlitwy w intencji procesu, który będzie toczył się dalej w Stolicy Apostolskiej.
Czytaj o Sługach Bożych »